Umowa ADR, załączniki i klasy ADR - co warto wiedzieć?

Usługi transportowe dotyczą także przewozu towarów i substancji uznawanych za niebezpieczne. Wymagają one dostosowanych do nich procedur, pojazdów, sprzętów oraz zabezpieczenia, a kierowca, który odpowiada za przewóz, musi być do niego przygotowany. ADR, międzynarodowa umowa dotycząca transportu tego typu towarów reguluje najważniejsze kwestie.

Umowa ADR – na czym polega?

Prace nad umową ADR zakończono w 1957 roku i miała ona regulować przewozy niebezpiecznych ładunków na terenie dziewięciu państw. Co dwa lata jest ona odświeżana i aktualnie jej przepisów przestrzega ponad pięćdziesiąt państw. Umowa przedstawia relacje prawne między krajami, a dodane do niej załączniki skupiają się na szczegółowych przepisach regulujących zasady transportu samochodowego.

transport adr

W załączniku A można znaleźć między innymi klasyfikację materiałów niebezpiecznych, przepisy związane z korzystaniem z cystern i różnych rodzajów opakowań i konstrukcji. Załącznik B z kolei przedstawia najważniejsze przepisy dotyczące używanych środków transportu oraz wymagania stawiane kierowcom i osobom pracującym przy takim przewozie, wliczając to procedury dotyczące wypadków czy przygotowywania dokumentacji.

Klasy ADR – najważniejsze informacje

Klasy poszczególnych towarów uznawanych za niebezpieczne są podstawą między innymi oznakowania pojazdów, które je przewożą. Wyróżnia się dziewięć podstawowych:

  • 1 – materiały i przedmioty wybuchowe,
  • 2 – gazy,
  • 3 – materiały ciekłe zapalne,
  • 1 – materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone,
  • 2 – materiały samozapalne,
  • 3 – materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne,
  • 1 – materiały utleniające,
  • 2 – nadtlenki organiczne,
  • 1 – materiały trujące,
  • 2 – materiały zakaźne,
  • 7 – materiały promieniotwórcze,
  • 8 – materiały żrące,
  • 9 – różne materiały i przedmioty niebezpieczne.

Ważne są również trzy grupy pakowania wskazujące stopień niebezpieczeństwa przewożenia ładunku, który może stwarzać małe, średnie lub duże zagrożenie.